معنی خان دیزه - جستجوی لغت در جدول جو

خان دیزه

لغت نامه دهخدا

(خَ)

قریه ای است از قراء نسف (نخشب) و نسبت بدان خشین دیزی است. (یادداشت بخط مؤلف)

(خَ رِ زَ / زِ)

خری که برنگ خاکستریست و از کاکل تا دستش خط سیاه خاکستری کشیده شده.
- امثال:
خر دیزه است، که مرگ خودرا خواهد برای زیان صاحبش. مثل برای آنکس که بجهت ضرر رساندن بدیگران حاضر است خود متحمل ضرر بسیار شود

لغت نامه دهخدا

نان ریزه

(زَ / زِ)

خرده نان. نان قطعه قطعه کرده:
با آنکه قانعم چو سلیمان به مهر و ماه
نان ریزه ها چو مور به مکمن درآورم.
خاقانی.
بدین نان ریزه ها منگر که دارد شب برین سفره
که از دریوزۀ عیسی است خشکاری در انبانش.
خاقانی.
بس مور کو ببردن نان ریزه ای ز راه
پی سودۀ کسان شود و جان زیان کند.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

خون دیده

(دی دَ / دِ)

حائض. طامث. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خوان ریزه

(خوا / خا زَ / زِ)

ریزۀ خوان. ته سفره. ته ماندۀ سفره:
چون بخوان ریزۀ تو پروردم
نعمت از خوان تو بسی خوردم.
نظامی.
چون ز خوان ریزه خورد شد روزی
می در آمد بمجلس افروزی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خزان دیده

(خَ دی دَ / دِ)

خزان رسیده. پژمرده. (آنندراج) :
لیلی سمن خزان ندیده
مجنون چمن خزان رسیده.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خاک ریزه

(زَ / زِ)

خاکی که از پرویزن و نظایر آن بدر کرده باشند، مقابل خاک درشت. کدیون. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

خار دیده

(رِ دی دَ / دِ)

خار چشم. موذی. مزاحم. مانع. رنج دهنده. خار راه

لغت نامه دهخدا

بان ویزه

(زِ)

دهی است از بخش چوار شهرستان ایلام که در 12 هزاروپانصد گزی باختر چوار و 12 هزارگزی باختر راه شوسۀ ایلام به شاه آباد واقع است و دارای 350 تن سکنه است، آب آن از رود خانه مورت، محصول آن غلات، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی قالی بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

اندیزه

(اَ زِ)

دهی است از بخش حومه شهرستان مهاباد با 466 تن سکنه. آب آن از رودخانه جلدیان است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا